sobota, 21 kwietnia 2012

Północno-południowa eskapada

Zaczęło się niewinnie - jak zwykle, zresztą. Założenie było jasne - ponieważ kończy mi się opona, a kolejna czeka już w pokoju, trzeba spalić starą. Umówiliśmy się na Pasie, żeby dokonać dzieła zniszczenia, co miało zostać uwiecznione za pomocą wszystkich obecnie dostępnych możliwości cyfrowych. Spotkanie rozpoczęło się od faux pas Janka, który przyjechał na Pas autem - szybko jednak naprawił swój błąd, przybywając za niedługo w siodle Africy. Za chwilę dojechała Pacia, która zajęła się dokumentacją motocyklowych szaleństw.
Postaliśmy, pooglądaliśmy, ale jakoś tak nudno... padł pomysł - pojedźmy gdzieś :-) i tutaj pojawia się odwieczny problem z wyborem celu podróży. Na północy byliśmy już w tym roku. Pozostają zatem jeszcze 3 kierunki - metodą eliminacji wybieramy południe. Czekamy jeszcze na Petera, ale żeby nie marnować czasu jadę do domu zmienić szybę w kasku na nocną ;) - sam nie wiem dlaczego wydawało mi się, że wrócę jak będzie jasno ;) Umówiliśmy się na parkingu w pobliżu stacji benzynowej na starej "trójce". Na szczęście jedyny słuszny środek lokomocji pozwolił przedrzeć się przez korek, który zafundowali kierowcom drogowcy - od Trasy Zamkowej do Basenu Górniczego - z tego miejsca chciałbym pozdrowić wszystkich stojących w korku kierowców puszek :D
Ustaliliśmy cel podróży: Gorzów Wielkopolski. Stara 3 okazała się być lepszą drogą, niż krajowa "jedynka", którą miałem wątpliwą przyjemność już w tym roku podróżować. Dziwne zwyczaje w tym kraju - zrobią dobrą drogę, a zaraz potem puszczają równolegle ekspresówkę.
Zatrzymaliśmy się w Pyrzycach na Orlenie. Pacyfka w tym miejscu musiała zawrócić do domu, ale zasugerowała nam zmianę celu na Świebodzinejro - nie muszę pisać, co tam mieliśmy zobaczyć? :) Po przestudiowaniu mapy uznaliśmy, że to wcale nie taki głupi pomysł.
 Jeszcze tylko kilka lanserskich zdjęć na koniec - od dawna wiadomo, że motocykliści, oprócz cech autodestrukcyjnych posiadają też silnie uzewnętrzniane cechy narcystyczne. Czytelniku, oszczędzę Ci konieczności oglądania ogromnej liczby zdjęć - zamieszczam jedno - chyba wystarczy ;)
Pora zbierać się w dalszą drogę, bo do celu podróży jeszcze mnóstwo kilometrów. Droga się jakoś dłuży - ciemno wkoło, jedziemy powoli, bo z lasów patrzą na nas złowrogie oczy dzikiej zwierzyny (Peter widział), które tylko czają się, żeby wybiec na szosę i zrzucić nas z koni.
Wreszcie Gorzów i tutaj nasze wielkie zaskoczenie - w tym mieście coś się dzieje! Godzina, hmm ok. 21-22? Pełno ludzi na ulicach, imprezy, muzyka - no, tutaj nam się podoba, więc dalej nie jedziemy :) Zatrzymaliśmy się na rynku (chyba to rynek ;)), żeby odpocząć, wyszukać jakiejś knajpy lub mówiąc bez owijania w bawełnę - polansować się :)
Obok motocykli przechodzi niebrzydka blondynka, chwaląc nasze sprzęty. Podłechtani jej fascynacją, zagajamy rozmowę i jakoś nieopatrznie wymsknęła mi się oferta przejażdżki. Na szczęście Peter ratuje sytuację odmawiając pożyczenia kasku :P
Zaczepiamy małolatów pytając o knajpę, gdzie można wciągnąć jakąś padlinę. Wskazali kilka miejsc, ale zanim zajechaliśmy do baru, krótkie zwiedzanie miasta. Wreszcie lądujemy koło klubu go-go - przypadek zrządził, że akurat obok można było zjeść kebaba ;) Najedzeni wyruszyliśmy na poszukiwania stadionu żużlowego - po nieudanej próbie objechania go wkoło, wracamy do centrum, skąd udajemy się w stronę Tesco 24h. Tutaj wita nas wielki telebim, na którym wyświetlane są reklamy. Planujemy zrobić sobie kino objazdowe, więc chłopaki idą do sklepu po zaopatrzenie - w międzyczasie wyłączono telebim... Nici z kina - jest chyba koło północy, więc zaczynamy kierować się w stronę Szczecina. S3 jest strasznie nudna - jedziemy w trzy konie, najpierw w "orzełkowym szyku paradnym", potem zaczyna nam odwalać, więc mając gdzieś konwenanse zaczynamy świrować - pusta droga, więc można :) Po drodze zahaczamy jeszcze o stację benzynową. Peter wykupuje pełen pakiet obsługi za parę złotych. Do tego urzeka nas sprzedawczyni, więc z bólem serca opuszczamy tą stację.
Dojechawszy do Szczecina, udajemy się na panoramę, jest przed 3. Miasto świeci się milionem świateł, widok psują tylko przesłaniający horyzont hotel, drzewa i słupy. Tutaj się rozdzielamy i każdy jedzie w swoją stronę. Standardowo po powrocie meldujemy się na forum. Kolejny wypad zakończony powodzeniem. Zostały jeszcze: wschód i zachód :)